Dekabari neng kang Maskur(mambang), nek sekiye wis ana agregator (jan, kiya basa banyumasane apa ya kang?) blog basabanyumasan, dadi kaya keslomod bamba. Rasane panas, kepengin gagiyan ngetik maning. Apamaning mbarang ndelengi blog-blog liya sing basa banyumasan.
Jaaan..ibarate sapi kuwe kaya dipecut neng bajingan (kiye udu tembung saru. Sebab kusir grobag kuwe pancen jenenge bajingan). Sementlep, terus langsung pencinat..tur mlesat.
Pirang wulan kepungkur, sempet kandahan karo mas Maskur bab gawe agregator kiye. Wektu semono, inyong jan-jane ya nduweni kepenginan. Kepenginan sing mbuh bisa keleksanan apa ora.
Dadi critane kaya kiye. Liwat internet, jebule inyong nemu wong-wong sing esih nduweni tresna maring Banyumas. Wujude ya liwat blog sing nganggo basa Banyumasan. Lha, sekang ngkono, inyong terus mikir. Jan-jane basa Banyumasan kiye bisa tetep urip angger wong-wonge gelem tetep nganggo basa kiye.
Lha cilakane, siki bocah-bocah enom bae wis pada isin nganggo basa Banyumasan. Emperen gara-garane kakehan pelawak sing nglawak nganggo basa Banyumasan. Mulane nek awake dewek ngomong nganggo basa kiye banjur dekira pelawak. Istilaeh, nek ngomong nganggo basa Banyumasan teru sderungok-rungokna koh mreguyokna temen. Jannn…kiye emperen sing jerene diarani degradasi nilai bahasa.
Siki jamane wis beda, mula kuwe awake dewe ya kudu pada bisa melu ngimbangi playone jaman sing banter banget. Wong jawa kuwe, kawit sing gemiyen mula wis kawentar senengane crita. Mula kuwe ana tembang, ana crita lan ana dongeng. Padahal, angger ndeleng neng tembung-tembung neng teori sejarah, dongeng, crita karo tembang kuwe sumber sejarah sing drajate lewih cilik. Kuwe mergane catetan-catetan bab jayane wong Jawa (Banyumas) sethithik banget.
Tuladhane kaya kiye bae. Pas inyong nggoleti artikel bab bahasa Banyumasan, neng ngendi ora panggonan wis tek tekani, ora nana sing duwe. Dinas Pariwisata dan Kebudayaan ora ndue. Dinas PEndidikan ya ora ndue. Ngasi Dewan Kesenian ya ora ndue. Untunge jaman siki wis ana internet. Gari ndaftar neng perpustakaan sing dekepengini, bisa dadi anggota.
Lha jebule, neng perpustakaan Leiden University, neng landa kana, malah ana. Salah siji sing kesimpen neng kana monine kaya kiye. “Basa Banyumasan kuwe basa sing paling memper karo basa Jawa kuna”. Beda karo basa bandhek (wetanan) sing digawe merga alasan politis nggo nidokna kuwasane wong wetan wektu semono.
Basa Banyumasan uga nggambarna sifat wong neng tlatah Banyumasan. Basane jujur. Ana A diomong A. Ana O diomong O. Ana K diomong K. Ana G diomong G. Ora nana sing deganti. Ora nana sing debuang. Or atedeng aling-aling. Kuwe pas karo sipate wong Banyumas sing Blakasuta, apa anane.
Ora wedi ngomong bener. Ora seneng korupsi. Mergane pancen wis ketaton kawit gemiyen, kepriwe kudune wong Banyumas kuwe kudu lelaku.
Balik maning maring bab nulis lan kemajuan jaman. Nduweni kebiasaan (jan wis depikir2 ngasi madan suwe, ora ketemu tembung sing cocok) nulis kuwe bakal gede banget manfaate kanggo anak putune dewek mbesuk. Liwat tulisan, anak putune dewek pada bisa ngerti, kaya ngapa critane kaki ninine. Ora mung tuku jere adol ndeyan sing olieh mbuh.
Liwat tulisan, uga bisa kewenangan tingkat kabudayaan sing ana wektu kuwe. Tuladhane angger jaman siki mangsan banget sing jenenge Blackberry, mbesuk angger tulisane dewek dewaca neng anak putune dewek, mengko bocahan pada ngerti, angger rama biyunge gemiyen ya ya uga melu-melu tiru nganggo barang sekang Amerika kuwe.
Liwat tulisan uga, anak putu buyut canggaeh dewek bisa ngerteni basa sing denggo dewek. Nek ana sing kemutan watu Rosetta neng Mesir, kuwe bisa dadi tuladha. Sewise ana watu rosetta kuwe, crita-crita jaman Mesir Kuna bisa diwaca. Rajane sapa bae, kuburane neng endi bae lan seliya-liyane.
Lha siki balik maring masalh cita-cita. Rencana, inyong kepengin nganaknya pelatihan nggo guru-guru SD, SMP, SMA apa nek perlu malah guru TK kon pada mulai nulis neng internet. Siji kanggo tujuan sing wis tek omong neng nduwur. Sing ping loro, muga-muga liwat tulisan-tulisane guru-guru kuwe, ngelmu lan ukara-ukara utawane babagan Jawa lan Banyumas bisa disebar.
Lha ngkanan-kanane, rika pada gelem apa ora angger tek jeki brayan mbagi-bagi ngelmu sing sethitik kiya nggo wong liya….?